خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، امروزه شاهد افزایش گرایش کودکان و نوجوانان به سوی ادبیات ترجمه هستیم و این مساله روز به روز بیشتر رخ مینمایاند تا جایی که با نگاهی به فهرست پرفروشترین کتابهای ناشران این حوزه میبینیم که 90 درصد آنها آثار ترجمه است. اما اینکه دلیل افزایش گرایش بچهها به این کتابها چیست و ادبیات کودک کشور ما چه مشکلی دارد که کمتر مورد استقبال قرار گرفته است و این ادبیات تا چه اندازه به موضوعات و دغدغههای روز دنیا پرداخته و در افزایش شادی و آرامش بچهها کوشیده، پرسشهایی است که ایبنا در گفتوگو با برخی از نویسندگان و پژوهشگران حوزه کودک و نوجوان در قالب پروندهای با عنوان «ادبیات کودک در هفته کودک» به آن پرداخته است.
در این گفتوگوها نظرات هدی حدادی، نویسنده و تصویرگر کتابهای کودک و نوجوان؛ شهرام اقبالزاده، نویسنده و منتقد ادبی؛ حسین شیخالاسلامی، نویسنده و پژوهشگر و عضو هیات علمی بنیاد فلسفه برای کودکان؛ زهره پریرخ، نویسنده و پژوهشگر ادبیات کودک و عادله خلیلی، پژوهشگر ادبیات کودک بیان شده است برخی از این صاحبنظران معتقدند که در ذهن بزرگسالان، چه نویسنده و تصویرگر و چه سایر دستاندرکاران، هنوز چارچوبهای محکمی حضور دارد که به آنها اجازه نمیدهد تصویری درست از کودک با دغدغهها و خیالهای کودکانه در آثارشان بازتاب دهند. برخی دیگر نیز معتقدند اغلب بچههای نسل جدید هیچ خلاقیتی ندارند و کارشان تقلید محض است. همچنین نویسندگان کودک هم علاقهای به ساختار شکنی ندارند و کماکان وفادار به برخی چارچوبها مینویسند و نوشتهشان هیجانی ندارد، بنابراین بچهها به سوی آثار ترجمه گرایش پیدا میکنند.
در ادامه میتوانید دیدگاه این پژوهشگران و نویسندگان را بخوانید.
ردیف
عنوان
جمله کلیدی
مطالعه در ایبنا
1
شهرام اقبالزاده: نویسندگان از کودکان عقب ماندهاند/ کودک ایرانی، شهروند جهانی است
شهرام اقبالزاده، نویسنده و پژوهشگر حوزه کودک و نوجوان، معتقد است ادبیات کودک، باید خلاقیت، عواطف و تخیل کودکان را پرورش دهد. به نظر اقبال زاده نویسندگان ما از بچهها و نیازهایشان خیلی عقبتر هستند. نویسندگان باید مطالعه داشته باشند تا بتوانند به نیازهای کودکان پاسخ دهند.
اینجا
2
شیخرضایی: ادبیات کودک باید بچهها را به تفکر خلاق تشویق کند/ ضرورت نوشتن از اقلیتها برای مبارزه با خشونت
حسین شیخرضایی، عضو هیات علمی موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، از بیتوجهی به اقلیتها در ادبیات، کودک ابراز نگرانی میکند و معتقد است مهمترین انتظاری که میتوان از ادبیات کودک داشت این است که بچهها را به تفکر خلاق تشویق کند.
اینجا
3
گمشدن مفهوم «کودکی» در تصویرسازی کتابهای ایرانی/یادداشتی از عادله خلیفی
عادله خلیفی، نویسنده و کارشناس ارشد ادبیات کودک معتقد است در ذهن بزرگسالان، چه نویسنده و تصویرگر و چه سایر دستاندرکاران، هنوز چارچوبهای محکمی حضور دارد که به آنها اجازه نمیدهد تصویری درست از کودک با دغدغهها و خیالهای کودکانه در آثارشان بازتاب دهند.
اینجا
4
زهره پریرخ: ادبیات میتواند ترس و دلهره کودکان را کاهش دهد
زهره پریرخ، نویسنده و تصویرگر کتابهای کودک و نوجوان، معتقد است ادبیات میتواند با پرداختن به مسائلی مانند خشونتهای موجود در جامعه و دنیای امروز در کاهش احساس ترس و ناامنی و خشونت کودکان و افزایش آرامش و شادی آنها بسیار موثر باشد.
اینجا
5
هدی حدادی: اغلب کودکان نسل جدید خلاقیت ندارند/ نویسندگان کودک ساختارشکن نیستند
هدی حدادی، نویسنده و تصویرگر کتابهای کودک و نوجوان، معتقد است اغلب بچههای نسل جدید هیچ خلاقیتی ندارند و کارشان تقلید محض است. علاوه برآنها نویسندگان کودک هم علاقهای به ساختار شکنی ندارند و به همین دلیل وفادار به برخی چارچوبها می نویسند و نوشتهشان هیجانی ندارد.
اینجا