| به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مدتی پیش برخی از خیابان‌های شهر تهران از سوی شورای شهر تهران به نام شاعران و اهالی پیشکسوت ادبیات نامگذاری شد و این حرکت با واکنش‌هایی از سوی اهل قلم مواجه شد. سیدعلی کاشفی خوانساری، نویسنده و منتقد ادبی، در این راستا یادداشتی را در اختیار ایبنا قرار داده که در ادامه می‌خوانید. «جناب آقای احمد مسجد جامعی یار همیشگی فرهنگ و عضو محترم شورای شهر تهران سلام علیکم پیش از هر چیز به عنوان عضو کوچکی از خانواده ادبیات کودک بابت نام گذاری یکی از خیابان‌های تهران به نام پروین دولت‌آبادی، شاعر فقید کودکان تشکر می‌کنم. کودکان و خادمان کودکان در بسیاری عرصه‌ها از جمله مدیریت شهری کمتر دیده و جدی دانسته می‌شوند. از این حسن توجه شما و همکارانتان صمیمانه سپاسگزاریم. پروین دولت آبادی به گمانم چهارمین نویسنده کودکی است که نامش بر تابلوهای شهر تهران نقش می‌بندد. میرزا حسن رشدیه از سال‌ها قبل و نادر ابراهیمی و قیصر امین‌پور در سال‌های اخیر و به همت شما و دوستان شورای شهر در پایتخت ایران اسلامی صاحب خیابان و میدان شده‌اند. نویسندگان ادبیات کودک با انتخاب این رشته از ثروت و قدرت و شهرت چشم پوشیده‌اند و خود را وقف فرزندان این سرزمین کرده‌اند. عمده ایشان نه اهل سیاست بوده و نه اهل تبلیغات و خودنمایی. اما این حق کودکان تهران است که نام نویسندگان و شاعران و تصویرگرانی را که برایشان ادبیات و رشد و شادی آفریده‌اند، بر کوچه‌های خود ببینند. انتخاب یک نفر از میان ده‌ها چهره درخشان ادبیات کودک و نوجوان ایران اگر با توجیه منطقی و نظر کارشناسی همراه نباشد، می‌تواند به کم توجهی و یا بد سلیقگی و نادیده گرفتن ارزش‌های فرهنگی جامعه تعبیر شود. شما سال‌هاست که عضوی از خانواده ادبیات کودک هستید و در شکل‌گیری مهمترین نهادهای کودکان نقش پررنگی داشته‌اید. برای همین از شما انتظار داریم که در چنین مواقعی سایر اعضای شورای شهر را به دقت بیشتر دعوت کنید تا نتیجه بهتری حاصل شود. در دوره قاجار نمی‌شود خدمات محمود مفتاح‌الملک، بنیانگذار ادبیات نوین کودکان ایران و افرادی چون رحیم طالبوف و میرزا تقی کاشانی را نادیده گرفت. در دوره بعد نقش صبحی مهتدی، جبار باغچه‌بان، عباس یمینی شریف، مهدی آذریزدی، صمد بهرنگی، ایرج جهانشاهی، مصطفی زمانی، جعفر بدیعی، محمود جوادی‌پور و ... قابل کتمان نیست. فعالان ادبیات کودک در دوره چهل ساله انقلاب اسلامی را که دیگر در میان ما نیستند، شما بهتر از ما می‌شناسید: امیرحسین فردی، منوچهر احترامی، شکور لطفی، حسین ابراهیمی الوند، مرتضی ممیز، پرویز کلانتری، توران میرهادی، سیروس طاهباز، ناصر ایرانی، ژانت میخائیلی، نسرین خسروی، صادق صندوقی، محمد قاضی، محمود مشرف آزاد تهرانی، محسن سلیمانی، علی‌اشرف درویشیان، علی‌اکبر شعاری‌نژاد، حمید عاملی، عباس عبدی، محمدحسین بهجتی شفق، حسین حداد، منصور حسین‌زاده و ... اخیرا اتفاق پسندیده دیگری نیز رخ داده و چند چهره زنده سینما و موسیقی صاحب خیابان شده‌اند. اصل این اتفاق هم خجسته و قابل تقدیر است اما بی‌توجهی به چهره‌های حوزه بنیادینی چون ادبیات کودک، شائبه انفعال اعضای شورا را در برابر شهرت رسانه‌ای این صنوف به ذهن می‌آورد. کاش شما که همین قبیله اید به بقیه اعضای محترم شورای شهر می فرمودید محمود حکیمی، غلامرضا امامی، هوشنگ مرادی کرمانی، مصطفی رحماندوست، محمدرضا سرشار، جعفر ابراهیمی شاهد، غلامعلی مکتبی، علی‌اکبر صادقی، نورالدین زرین کلک، فرشید مثقالی، مهنوش مشیری، امین فقیری و بسیاری دیگر از خانواده ادبیات کودک و نوجوان هم همگی مفاخر ملی و موی سفیدانی هستند که پنج دهه یا بیشتر از آغاز فعالیتشان می‌گذرد و کودکان دیروز و امروز این شهر و این میهن به آنها مدیونند. بسیاری از خیابان‌های شهر ما به نام شهیدان وطن مزین شده است. کاش شهیدان اهل قلم هم از قلم نیفتند. در میان نویسندگان کودک و نوجوان هم نام چند شهید همچون حبیب غنی‌پور، علی‌رضا شاهی، یوسف ملک‌شامران، و ... به چشم می‌خورد که جا دارد در چنین مواردی ایشان را هم مد نظر داشته باشیم. در پایان صمیمانه توفیق هرچه بیشتر شما را در خدمت به فرهنگ و کودکان آرزو داریم و چشم‌به راه خبرهای تازه از توجه بیشتر شورای شهر به ادبیات کودکان می‌مانیم.» |  |
↧
نامگذاری خیابان‌ها به نام شاعران باید با توجیه منطقی و نظر کارشناسی همراه باشد
↧